بسکه هستي بانمک مرحم به زخمم نيستي

ميزني زخم زبان و فکر مرحم نيستي

مرده دل بودم ،گرفتم از نفس هايت حيات

راستي،تو ،دومين عيسي ابن مريم نيستي؟!

ازچه اي حواي ثاني فکر آدم نيستي؟!!

برهمه باران و بر من قدر يک نم نيستي

هاجرم در عشق ،عطشان درکوير بي کسي

حيف درصحراي عمرم لطف زمزم نيستي

اخم و قهرت هست زيبا همچنان گلخنده ات

ساده اي ،پاکي،صميمي،سخت و مبهم نيستي

((مهدي زکي زاده23/12/91))